مواد معدنی در معادن - مواد معدنی و نقش آن‌ها در بدن فیزیکی انسان

مواد معدنی در معادن - مواد معدنی و نقش آن‌ها در بدن فیزیکی انسان

مواد معدنی در اصل ابزار بدن هستند که برای کوچکترین عملکردها نیاز به وجود مقادیری ناچیز از این مواد معدنی هست، دربدن از عنصر معدنی روی برای تولید بیش از 100 آنزیم از جمله آنزیم های گوارشی، تولید پروتئین تبدیل مواد غذایی به انرژی، تولید اسپرم  کاربرد فراوان دارد. از کلسیم معدنی برای تولید ناقل های شیمیایی بین سلولی، تبدیل چربی به انرژی و برای ترمیم استخوان ها و دندان ها، از ماده معدنی آهن برای تولید گلبول های قرمز خون، از منیزیم  برای تنظیم ضربان قلب و فشار خون  تولید ATP، تولید بیش از 400 آنزیم و غیره استفاده می نماید.

کمبود مواد معدنی در بدن به چه معناست؟

بدن انسان در زمان های مختلف از تولد تا پیری به مقادیر متفاوتی از مواد معدنی نیاز دارد. اصطلاحاً RDA (Recommended Daily Allowance) گفته می‌شود که نشان‌دهنده ۹۷ درصد نیاز روزانه بدن به ماده معدنی برای عملکرد بهتر است.

کمبود مواد معدنی دلایل مختلفی دارد. افزایش نیاز بدن به مواد معدنی، کمبود مواد معدنی در رژیم غذایی و مشکلات در جذب مواد معدنی ازجمله این دلایل هستند.کمبود مواد معدنی انواع مشکلات جسمی مانند تضعیف استخوان‌ها، خستگی و بی‌حالی مفرط و ضعف سیستم ایمنی شود را بوجود می اورد.

املاح، مواد معدنی و مواد مغذی چه هستند؟

انواع طلاو مشتقات طلاونقره، پلاتین و تیتانیوم که از گران بها ترین و ارزشمند ترین فلزات جهان هستند. درسلامت انسان نقش کم رنگ تری نسبت به سایر مواد مغذی مورد نیاز بدن دارند.

مواد معدنی را می توان به 3 دسته اصلی تقسیم نمود:

1. مواد معدنی ماکرو مینرال(اصلی): به مواد معدنی گفته می شود که بدن به میزان قابل توجه از آن ها نیاز دارد و شامل: کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم، فسفر  و گوگرد می باشد.

2. مواد معدنی (میکرومینرال) کمیاب: که بدن به میزان کم جهت متابولیسم و انجام فعالیت های بیوشیمیایی روزانه  به آن ها نیاز دارد و شامل: آهن، منگنز، مس و روی، کروم و سلنیوم ید و غیره می باشد.

3. فلزات سمی: موادی معدنی می باشند که هیچ نقش مفیدی در بدن ایفا نمی کنند و با جایگزین شدن به جای مواد معدنی در فعالیت بخش ها، اندام ها و بروز بیماری ها و حتی مشکلات ژنتیکی می گردند. این فلزات عبارتند از: جیوه، سرب، آرسنیک، کادمیوم، آلومینیوم و تعدادی دیگر.

فلزات سمی موجود در خارج از بدن:

امروزه با توجه به آلودگی محیط زیست بدن انسان ها دارای مقادیری از این فلزات هستند، سرب و کادمیوم از طریق تنفس دود وسایل نقلیه بنزینی، جیوه از طریق مصرف غذاهای دریایی، آلومینیوم از طریق غذاهای کنسروی آماده و غیره.

آرسنیک: افزایش فلز معدنی آرسنیک در بدن هر فرد عادی با علایم : بی اشتهایی، ضعف، اسهال، کراتوز، درماتیت، ریزش مو، گلو درد، آسیب های کلیوی، سردرد، سرگیجه، اسپاسم عضلانی، بی حسی دست ها و پاها، تب، رنگ پریدگی، زردی، درد شکم و تب خال  همراه است.

کادمیوم: افزایش فلز معدنی کادمیوم در بدن هر فرد عادی عبارتند از: تصلب شرایین، اختلال در گردش خون، فشار خون بالا، نارسایی قلبی، سرطان، هیپوگلیسمی، دیابت، درد استخوان ، مشکلات تاندون، از دست دادن حس چشایی، تاخیر در بهبود زخم ها، سردردهای میگرنی، پسوریازیس، نارسایی کلیه.

سرب: افزایش فلز معدنی سرب در بدن هر فرد عادی با علایم عبارتند از: کاهش توان مغزی و آی کیو، کوری، تشنج، ناشنوایی، آنسفالیت، صرع، بی خوابی، دیستروفی عضلانی، بیماری پارکینسون، سرگیجه، تصلب شرایین، کولیک، یبوست، از دست دادن وزن، ناباروری در مردان، سرطان،  هیپوگلیسمی، اضطراب، تمرکز ضعیف، نوسانات خلقی، کابوس دیدن، آلوپسی و پوکی استخوان.

وجود انواع مواد معدنی موجود در بدن

علل برهم خوردن تعادل مواد معدنی در بدن چیست؟

فاکتورهای متعددی باعث برهم خوردن توازن مواد معدنی در بدن می شوند از جمله:

           1. تغذیه نا سالم

2. کاهش کیفیت کل مواد غذایی (میوه، سبزی، پروتئین، لبنیات)

 3. زندگی پر استرس مدرن

4. مصرف الکل و استعمال دخانیات

5. آلودگی محیط زندگی باعث افزایش برخی فلزات سمی از جمله جیوه، کادمیوم، آرسنیک، سرب  می شود

6. مصرف بدون نیاز مکمل های غذایی

 7. عوامل مادرزادی

آیا امکان تنظیم مجدد سطح مواد معدنی در بدن وجود دارد؟

بله، با تنظیم برنامه غذایی و استفاده از مکمل های غذایی می توان مجددا سطح مواد معدنی را در بدن به تعادل رساند.

برداشت آزاد از:

https://www.clinicmoo.com/articles/25-mineral-and-human-health